می روم با درد و حسرت از دیارت خیر باد

می گذارم جان به خدمت یادگارت خیر باد

سر ز پیشت برنمی آرم ز دستور طلب

شرم می دارم ز روی گلعذارت خیر باد

هر کجا باشم دعا گویم همی بر دولتت

از خدا باد آفرین بر روزگارت خیر باد

گر دهد عمرم امان رویت ببینم عاقبت

ور بمیرم در غریبی ز انتظارت خیر باد

گر ز چین زلف تو بویی رسد بر خاک ما

زنده برخیزم ز بوی مشکبارت خیر باد

گر ز من یاد آوری بنویس آنجا قطعه ای

سعدیا آن گفته های آبدارت خیر باد